Misschien was ik een beetje te dramatisch toen ik het statement in mijn Barbie-review maakte dat film officieel is gestorven. Hoewel ik nog steeds achter ieder ander geschreven woord in die review sta, zijn dat woorden die ik terugneem naar het zien van Spider-Man: Across the Spider Verse. Misschien was het dom geluk of is het toch een tactiek die je moet volgen om een film te maken wat iedereen geweldig zal vinden.
Spider-Man: Across the Spider Verse, wat een veel te lange titel is dus daarom zal ik het gewoon Spider-Man noemen, is het vervolg op Spider-Man: Into the Spider Verse uit het jaar 2018. Het eerste deel werd over het algemeen positief ontvangen en mocht zelfs de oscar voor beste animatiefilm in ontvangst nemen. Toch toen deel 2 werd aangekondigd was ik kritisch. Deel 1 was een leuk deel. Ze moesten het niet verpesten met een deel 2. Zeg maar het standaard riedeltje wat ik zeg als ik hoor dat er een deel 2 op een hit-film komt en meestal heb ik gelijk maar deze keer niet. Ik ging deze film in met het doel een haat-review te schrijven maar het tegenovergestelde gebeurde. Ik had al vrij snel door dat de film niet zo slecht ging worden als ik dacht dat het ging worden en werd verrast door de mooie animatiestijl en het goed gedreven verhaal.
We beginnen met het laatst genoemde. Het goed gedreven verhaal. Spider-Man is een film wat het idee van een multiversum aansnijdt. Iets dat nog geen enkele film heeft gedaan. Toch was het in 2018 een nieuwer idee dan in 2023. De film opent met Gwen Stacy, een personage uit deel 1, en we krijgen een blik in haar dagelijkse leven maar alles verandert wanneer haar vader erachter komt dat zij Spider-Woman is. Normaal zat ik nu al te zuchten en te schrijven hoe afschuwelijk het geschreven was maar dit was oprecht een tranen trekkend moment wat goed op de emoties van het publiek inspeelde. Ze besluit haar vader te verlaten en sluit zich aan bij een elite-team bestaande uit zowat alle Spider-Mans. Er zijn honderden verschillende Spider-Mans. Er is zelfs een Spider-Horse. Wanneer ze op een missie wordt gestuurd naar de aarde van onze held Miles Morales besluit ze tegen de orders in te gaan en hem toch op te zoeken wat ervoor zorgt dat Miles Morales bij het verhaal betrokken wordt. Meer wil ik niet zeggen omdat ik wil dat je het verhaal kan ervaren zoals ik het ook kon ervaren. Namelijk met zo min mogelijk informatie over de uitkomst van de film. Hoewel het als een standaard superhelden verhaal klinkt is de uitvoering toch beter dan de standaard superhelden films van vandaag. Je kan het je amper voorstellen dat deze film samen bestaat met Black Widow en nog slechter, Thor Love and Thunder.
Nog niet te vroeg juichen want er zijn minpunten in het verhaal. De eerste is, de film duurt te lang voor het opgebouwd is. Begrijp me niet verkeerd, ik hou van trage films wat je meenemen op een emotionele reis maar dit is te lang voor het genre waar het in valt. Namelijk een animatiefilm met als doelgroep kinderen. Hoewel het niet storend is en de opbouw vermakelijk is realiseer je je wel dat wanneer het pauzescherm in beeld komt er nog niet echt iets is gebeurt op de eerste tien minuten na.
En dan het tweede minpuntje in de verhaalstructuur. De films-climax voelt niet aan als de climax. Je verwacht nog meer maar het komt niet. Het wordt al snel duidelijk dat deze film naar een cliffhanger is op aan het bouwen en dat haalt toch wat weg van de climax waar je op aan het wachten bent. Maar dat zijn kleine minpunten waar ik ze een soort van weg mee laat komen (ik zeg soort van omdat ik ze toch moest aansnijden in mijn recensie).
En dan heb ik nog een kort woordje te zeggen over de animatiefilm omdat de recensie anders toch echt te positief wordt. Het is een mooi gebruik van animatie. Vooral omdat ieder personage uit een ander universum zijn eigen tekenstijl heeft gekregen waardoor het makkelijk te onderscheiden is.
Al met al was ik dus weer opnieuw omver geblazen en geef ik deze film een 4 van de 5.
Reactie plaatsen
Reacties