Jelle's Column : Tarantino Ranked

Gepubliceerd op 26 oktober 2023 om 11:39

Wie mij kent weet dat ik een grote Tarantino-fan ben. Zijn films zijn stuk voor stuk uitstekende films. Daarom leek het me leuk om het onmogelijke te doen. Ze te ranken. En geloof me, dat heeft even geduurd. Nadat ik alle Tarantino-films had gekeken, de scripts had gelezen en honderden uren waard aan Tarantino-interviews had gekeken kwam de moeilijke klus om ze een plek op de lijst te geven. Het heeft dus even geduurd maar hier is die dan eindelijk. De officiële Tarantino-ranking. Dit is hoe het hoort. De mening van andere zijn allemaal fout. 

 

10. Pulp Fiction (1994)

Say what again? Jullie zullen waarschijnlijk twijfelen of jullie het wel goed hebben gelezen maar het is echt waar. Pulp Fiction staat op de laatste plek. Waarom? De eerste keer dat ik Pulp Fiction met m'n vader zag wist ik niet precies wat ik ervan moest vinden. Het was een goede film maar het greep me niet echt op een manier hoe zijn andere films deden. Ik had moeite met dit te geloven aangezien alle andere films van hem dat wel voor mij deden. Dus toen ik voor deze ranking alle films weer opnieuw keek (in volgorde hoe ze zijn uitgebracht) was Pulp Fiction de tweede film die ik zou zien en het greep me nog steeds niet op de manier hoe zijn andere films het deden. Bijvoorbeeld het verhaal van Butch de boxer (gespeeld door Bruce Willis) grijpt mij niet echt aan en houdt de film voor mij op. Zelfs nadat ik het script had gelezen en bepaalde dingen wist die alleen de mensen wisten wie het script hadden gelezen werkte de film nog steeds niet voor me. Begrijp me niet verkeerd, het is geen slechte film, alleen als ik het vergelijk met zijn andere werk vind ik dat deze film slechter uit de verf komt dan zijn andere films. 

 

Still 'Pulp Fiction' via TMDB

9. Kill Bill Vol.2 (2004)

Met Pulp Fiction uit de weg begint het moeilijk te worden maar ze moeten toch op een plek in de lijst belanden en daardoor beland Kill Bill Vol.2 op plek 9. De film pakt zich op vlak waar de eerste film eindigde en daarom raad ik ook aan als je de film wilt kijken je ze kijkt zoals ze bedoeld zijn. Als een film. Dat houdt in dat je Kill Bill Vol.1 en Vol.2 achter elkaar kijkt. Als dit de bedoeling was waarom zijn ze dan niet als een film uitgebracht? Toen de film in z'n edit-fase zat kwamen ze erachter dat de film nogal een lange speelduur had. De producent Harvey Weinstein stelde voor om de film in tweeën op te splitsen en Tarantino ging akkoord. Toch heeft hij altijd gezegd dat ze bedoeld zijn als een film. Wat wel opvalt wanneer je ze als een double-feature kijkt is dat er een toon-shift is. Waar vol.1 als een samoerai-wraak film aanvoelt, voelt vol.2 aan als een western-wraak film. Op zich niks mis mee maar het valt wel op en ik denk dat ik de film hoger in de lijst had staan als ook deze een samoerai-wraak film was. Ik heb niks tegen westerns. Het is een van mijn favoriete-genres maar dit verhaal verdiend het om in zijn volledigheid vertelt te worden als een samoerai-wraak film.

 

Still 'Kill Bill Vol.2' via TMDB

8. Django Unchained (2012)

Django Unchained is een ander verhaal. Het zal altijd een speciale plek voor me hebben aangezien dit de eerste Tarantino-film was die ik ooit zag. Het was dan ook moeilijk om de film op deze plek te zetten maar hij heeft nu eenmaal betere films gemaakt. Al zijn films zijn moeilijk om te ranken maar het moet toch gebeuren. Deze film heb ik in totaal drie keer gezien. De eerste keer keek ik hem via m'n laptop in de tuin. Ik wist dat dit niet de manier was hoe Tarantino bedoelt had hoe de film gekeken moest worden dus toen er een screening was in de bioscoop van deze film was ik de eerste die het kaartje kocht en wat een ervaring was dat. Toen Once Upon A Time...in Hollywood uitkwam was ik nog geen zestien dus ik mocht de film niet in de bioscoop zien. Dit was dus mijn eerste Tarantino-film die ik in de bioscoop zag. Daarna zag ik hem nog een derde keer voor deze lijst. Hoewel de film goed is, heeft het last van pacing-problemen. Ik heb het gevoel dat de film net iets te lang doorgaat wanneer de climax voor de kijker (in ieder geval mij) al is geweest. Toen ik hem de eerste keer zag stond ik er ook van te kijken dat ik nog twintig minuten moest. Ook weet Jamie Foxx mij niet zijn rol te verkopen als Django en dat komt simpelweg omdat hij geen goed personage-acteur is. Ik moet nog een film zien waar hij in speelt waar ik het idee heb dat ik naar een personage zit te kijken en niet naar Jamie Foxx. Dus door die twee dingen staat de film op de plek waar die staat. 

 

Still 'Django Unchained' via TMDB

7. Death Proof (2007)

Ik keek er een beetje tegenop om Death Proof te zien. Dit zou volgens vele geen goede film zijn en ik was bang dat dit mijn beeld van Tarantino als regisseur zou veranderen maar dat gebeurde echter niet want dit is een verdomd goede film. Ik snap waar mensen problemen mee kunnen hebben wanneer ze deze film kijken maar ik heb die problemen niet. Het vertelt een leuk verhaal wat een ode is aan het Grindhouse-genre. Ja, het is niet je typische Tarantino-film maar dat maakt het juist net zo vernieuwend. Tarantino probeerde eens wat anders en het werkt op ieder level voor mij. Ook is de speelduur fijn. Hoe verder je zijn carrière ingaat, hoe langer de films worden. Dit is een van zijn latere films die nog steeds een vrij toegankelijke speelduur heeft. Death Proof is dan ook zeker een aanrader. Ik kan je niet garanderen dat je de film leuk zal vinden maar je kan het op z'n minst proberen.  

 

Still 'Death Proof' via TMDB

6. Kill Bill Vol.1 (2003)

Ik heb er al een klein beetje over gesproken toen ik uitleg gaf over mijn plaatsing van Kill Bill vol.2 maar het eerste volume blijft een top-film hoe vaak je de film ook kijkt. Kill Bill vol.1 zal ik inmiddels al drie keer gezien hebben. Twee keer als een alleenstaande film en een keer als een double-feature met het tweede volume. Ik heb er weinig over te zeggen buiten dat Tarantino een top wraak-film weet neer te zetten in het samoerai-genre. Het gevecht in de club is misschien een van de indrukwekkendste setpieces die ik ooit in een film heb gezien en waarschijnlijk nooit overtroffen zal worden. De film kijk je gemakkelijk weg omdat Tarantino precies de juiste balans weet te vinden tussen dialoogscenes en over-de-top actiescenes. Hoewel de dialoogscenes minder memorabel zijn dan dialoogscenes in z'n andere films blijven ze je interesseren. Ik raad Kill Bill vol.1 dan ook aan als je nog nooit een samoeraifilm hebt gezien en je er toch mee wilt beginnen. De nodige filmkenners zullen me waarschijnlijk nu willen aanvallen omdat ik Kill Bill vol.1 aanraad boven een Akira Kurosawa-film. Na die mensen heb ik een simpele boodschap :'hou je mond!' Deze film heeft genoeg invloeden vanuit de Amerikaanse-cultuur waardoor het iets meer toegankelijker word voor een mainstream publiek. Iets wat een drie uur durende film waarin de Japanse taal word gesproken niet zal doen. 

 

Still 'Kill Bill Vol.1' via TMDB

5. Once Upon A Time...in Hollywood (2019)

Waar Death Proof een ode was aan het Grindhouse-genre is zijn meest recente film een ode aan de jaren '60 & '70 films. Once Upon A Time...in Hollywood vertelt het verhaal van een has-been acteur die nu zijn leven doorgaat als bijrolletjes in series. Als je dit zinnetje zo leest lijkt de film eigenlijk best veel op BoJack Horseman en als je mij een beetje kent weet je dat ik een fan ben van BoJack Horseman. Dus het is dan ook geen verrassing dat nog een verhaal over de filmindustrie mij zou aanspreken. Buiten dat beide hoofdpersonages een alcoholverslaving hebben stopt daar de gelijkenis tussen BoJack Horseman en Once Upon A Time...in Hollywood. Toen ik de film voor de eerste keer had gezien was ik onder de indruk van de beelden van Los Angeles in de eind jaren '60 maar ik had ook het gevoel dat hij dezelfde truc die hij ook in Inglourious Basterds gebruikte had herhaald. Ik liet de film voor wat het was en dacht dat het een prima aanvulling was op zijn eerdere werken. Natuurlijk heb ik voor deze lijst de film opnieuw gekeken maar ik deed het op een andere manier. Ik had voordat ik de film voor de eerste keer zag al enig voorkennis over waar het verhaal ongeveer over zal gaan en de Manson-moorden. Dit raadt ik zeker aan omdat dit een extra spanning-laag aan de film toevoegt. Maar voor deze tweede screening had ik me nog beter ingelezen, niet alleen over de Manson-moorden maar ook het tijdperk waar het zich in afspeelde en toen ik de film dus nogmaals keek ontstond er een hele laag nieuwe subtekst voor mij die me de eerste keer over het hoofd was gegaan en kon ik de film een stuk meer waarderen. 

 

Still 'Once Upon A Time...in Hollywood' via TMDB

4. Jackie Brown (1997)

Voor een reden die me nog steeds niet bekend is stelde ik het kijken van Jackie Brown telkens maar uit. Op ieder ideaal moment keek ik de film niet. Kwam het door de lange speelduur? De nogal negatieve kritieken? Of sprak het verhaal me simpelweg niet aan? Wat de reden ook is, ik zat er goed naast en heb spijt ervan dat ik zolang heb gewacht voordat ik deze film keek. Jackie Brown is een vermakelijke film waarbij je je niet moet laten intimideren door de speelduur. De film kijkt makkelijk weg en het uitstekende acteerwerk van Pam Grier zorgt ervoor dat je geïnteresseerd raakt in het hoofdpersonage van Jackie Brown. De film staat redelijk hoog op de lijst. Toch miste ik een ding tijdens het kijken van deze film. Het speciale element wat Tarantino normaal toevoegt aan zijn films wat moeilijk te beschrijven valt. Deze film zou in mijn ogen net zo goed geregisseerd kunnen zijn door iemand anders dan meneer Tarantino hemzelf. Hoe komt dit? Misschien omdat het een verfilming is van een boek? Hoe dan ook is dit een mooie toevoeging aan de filmografie van Quentin Tarantino. 

 

Still  'Jackie Brown' via TMDB

3. Reservoir Dogs (1992)

De debuutfilm van Quentin Tarantino. Deze film moet natuurlijk wel goed zijn anders zouden die 9 andere films waarschijnlijk nooit gemaakt zijn. Reservoir Dogs is een vrij simpel verhaal. Een overval op een juwelier wat fout gaat omdat er een undercover-agent binnen de groep zich bevindt. Een verhaal wat we al honderden keren hebben gehoord (als niet vaker) maar het is juist net de uitvoering wat deze film zo speciaal maakt. Tarantino weet een simpel verhaal interessant en vernieuwend te maken waar geen minuut saai aanvoelt. Dit is ook de enigste Tarantino-film z'n verhaal vertelt in een rechte lijn. Het klinkt raar omdat deze film door de tijd heen springt maar laat me even uitleggen wat ik daarmee bedoel. De meeste Tarantino-films hebben het geluk (of soms de pech) dat het Tarantino-films zijn. Er is geen enkele producent die nu nog tegen Tarantino zal zeggen dat die een bepaalde scene eruit moet knippen of bepaalde scenes te lang doorgaan. In deze film telt iedere seconde mee en voelt geen enkele scene aan alsof het niet op z'n plaats zit. 

 

Still 'Reservoir Dogs' via TMDB

2. The Hateful Eight (2015)

De tweede Western die geschreven en geregisseerd is door Tarantino en het ziet erna uit dat het ook zijn laatste Western zal zijn en wat is dat jammer. Tarantino wist met deze film het Western-genre op z'n kop te zetten door een verhaal te creëren waardoor je telkens op het puntje van je stoel zit. De interessante personages waarvan je niet weet of ze liegen of niet verzachten de bijna drie uur durende speelduur van de film. Alles in deze film straalt gewoon perfectie uit. De prachtige cinematografie, het acteerwerk en de score van niemand minder dan Ennio Morricone. Doordat alles zich bijna in een ruimte afspeelt zorgt het ervoor dat de film als een lange scene aanvoelt en dat is een voordeel en een nadeel. Het zorgt er namelijk voor dat alles redelijk word samengevoegd en je na een paar weken alweer veel vergeten bent. Maar hey...dat is wel een uitstekend excuus om deze prachtige film nogmaals te kijken. 

 

Still 'The Hateful Eight' via TMDB

1. Inglourious Basterds (2009)

Mag dit? is een vraag die je jezelf vaak stelt wanneer je aan een script schrijft. Echter geeft Quentin Tarantino helemaal niks om die vraag en is hij bereid zelfs de geschiedenis te veranderen om aan zijn fantasie te voldoen. Inglourious Basterds is een meesterwerk op zoveel verschillende fronten. De spanningen die met iedere scene word opgebouwd. Alleen de eerste scene is al een masterclass in film maken en daar eindigt het niet. Tarantino weet hetzelfde gevoel opnieuw te creëren later in de film. Dus als een filmmaker zal je zeker genieten van deze film. Maar vele van jullie zijn geen filmmakers maar ook de gewone filmkijker zal genieten van dit meesterwerk. Dit is de eerste oorlogsfilm die ik ooit zag die vermakelijk was. Leuk was. Begrijp me niet verkeerd er zijn zoveel oorlogsfilms die goed zijn maar het woord leuk komt nooit van toepassing. Het voelt simpel ongepast. Echter is dat bij deze film niet het geval. Tarantino wilde een film maken die je vermaakt en daar is hij zeker in geslaagd. Het gevolg? Hij heeft niet alleen de beste oorlogsfilm aller tijde gecreëerd maar ook de allerbeste film aller tijde. Ik ben natuurlijk nog jong en je kan nooit nooit zeggen maar ik twijfel me of deze film ooit voor mij overtroffen zal worden. 

 

Still 'Inglourious Basterds' via TMDB

 

En met Inglourious Basterds zijn we aan het einde van de lijst aangekomen. Wanneer zijn laatste film uitkomt (The Movie Critic) zal ik natuurlijk de lijst aanpassen. Neem de lijst natuurlijk niet te serieus. Ik wilde gewoon een keer wat anders doen dan films afkraken. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening en ik ben benieuwd naar jullie ranking van de Tarantino-films. Plaats je lijst zeker in de reacties. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.