Waar vele van jullie al weken uitkijken naar de eerste EK-wedstrijd van Nederland kijk ik al een jaar uit naar de eerste aflevering van House of the Dragon seizoen 2 die afgelopen nacht om drie uur eindelijk te zien was op hbo max (een streamingdienst waar ik al veel kritiek op heb geleverd). Hoewel de streamingdienst zelf faalde om de Nederlandse fans tevreden te houden door Nederlandse ondertiteling toe te voegen, faalde de makers van de serie niet en hebben zij misschien wel de beste seizoen opener gemaakt die het Game of Thrones universum ooit heeft gezien. In dit artikel zullen geen plotdetails weggegeven worden over seizoen 2 aflevering 1 maar wel een paar plotdetails van seizoen 1. Je bent dus gewaarschuwd.
De aflevering pikt direct op na de gebeurtenissen van het eerste seizoen van House of the Dragon waar in de laatste minuten van de afsluiter van seizoen 1 een oorlog wordt ontketent met de dood van Lucerys, de zoon van ons hoofdpersonage Rhaenyra Targaryen. Seizoen 1 eindigde dus een brute twist en terwijl de eerste aflevering van het tweede seizoen dichterbij kwam begon ik me steeds meer zorgen te maken of ze de beloftes die ze met het eerste seizoen hadden gemaakt konden vervullen en de kwaliteit niet zou verzwakken zoals we in de latere seizoenen van Game of Thrones zagen.
still 'House of the Dragon Trailer' via TVgids.nl
Een verhaal vertellen in de wereld van Westeros is namelijk een heuse uitdaging omdat het spektakel is maar ook karakters bestudeert en hun rol in het spektakel wat te zien is. Dit goed balanceren is zeer moeilijk en dat was ook waar de latere seizoenen van Game of Thrones de mist ingingen. Het was meer spektakel, dan het bestuderen van karakters waardoor de serie zo’n grote fanbase had opgebouwd. Omdat the dance with dragons vooral spektakel is in het boek door de manier hoe de schrijver besloot het verhaal te vertellen waren de makers van de serie dus gedwongen het karakterdrama-gedeelte zelf in te vullen. Gelukkig zijn de makers er in geslaagd om in de eerste aflevering dit perfect te balanceren. Hoe doen ze dit? We volgen eigenlijk vijftig minuten lang de personages die de gevolgen van Lucerys dood moeten accepteren. Dit zien we bij beide fracties van de oorlog. De laatste tien minuten veranderd echter in een spektakel wat de toon voor komende afleveringen zal zetten.
Als je besluit een karakterdrama te maken is het zeer belangrijk om goede acteurs/actrices neer te zetten die hun rol zo goed vertolken dat je vergeet dat je in een wereld zit waar draken rondvliegen en waar mensen uit de dood opstaan. Het moet realistisch aanvoelen en de betreffende acteurs/actrices waren in het eerste seizoen hier al in geslaagd en dit zetten zij in de eerste aflevering van seizoen 2 alleen maar voort. Er is niemand die slecht werk levert. Zelfs een kind, die geen woord spreekt in de aflevering, die niet ouder dan een jaar of tien zal zijn lijkt zijn rol volledig te snappen. Maar het hoogtepunt van deze aflevering was toch Emma D’Arcy. D’Arcy speelt de rol van Rhaenyra Targaren, de moeder van Lucerys. D’Arcy zegt echter maar één zin in de hele aflevering (die wel het spektakel van de laatste tien minuten ontketent). Voor het eerste gedeelte van de aflevering is D’Arcy compleet afgezonderd van de rest van de cast en zien we Rhaenyra rouwen om de dood van haar zoon in complete stilte met close-ups van het gezicht die de emoties waar zij doorheen gaat perfect overbrengen naar het publiek.
still 'House of the Dragon Episode 1' via Sortis à Paris
Maar D’Arcy is niet het enige hoogtepunt. Ook Phia Saban is een hoogtepunt aangezien zij nauw betrokken is bij de laatste tien minuten van de aflevering. Haar acteerwerk zorgt ervoor dat er een gebeurtenis wordt neergezet die men niet snel zal vergeten en mensen laat zien dat er geen goed of slecht is in deze oorlog. De laatste twee acteurs die ik nog een compliment wil geven zijn Harry Collet en Tom Glynn-Garney. Collet speelt de zoon van Rhaenyra en ook hij laat uitstekend zien hoe hij omgaat met de dood van zijn broer. Tom Glynn-Garney die Aegon speelt, de huidige koning, weet veel diepte aan zijn personage te geven en voorkomt hierbij dat hij aanvoelt als een Joffrey 2.0 en een rol speelt waar je als kijker achter kan gaan staan en voor zal duimen.
Zoals ik eerder al benoemde verdient eigenlijk iedere acteur en actrice een compliment in deze serie. Dit in combinatie met het uitstekende schrijfwerk zorgt ervoor dat zelfs het zwakste moment in het eerste seizoen nu een stuk sterker aanvoelt. Ik heb het natuurlijk over de kroning-scene. In de voorlaatste aflevering van het eerste seizoen heeft Rhaenys Targaryen (gespeeld door Eve Best) de kans om de oorlog te beëindigen nog voordat het begon maar koos ervoor dit niet te doen. Nu met de dood van Lucerys wordt zij er verantwoordelijk voorgehouden omdat zij volgens Daemon Targaryen (gespeeld door Matt Smith) de kans had dit te voorkomen. Ook dit zal hoogstwaarschijnlijk nog voor genoeg drama in House of the Dragon seizoen 2 zorgen, want dat is waar dit universum ooit bekend voor stond. Daden hebben consequenties. En deze boodschap lijkt met seizoen 2 van House of the Dragon weer volop worden overgebracht.
Reactie plaatsen
Reacties