Cinema rustte op twee films. Een flopte massaal en verdeelde filmliefhebbers over de hele wereld en de andere film heeft de kans een van de grootste films in de geschiedenis van mensheid te worden. Ik heb het dan ook over de film Oppenheimer wat het levensverhaal vertelt van J. Robert Oppenheimer. Een verhaal wat de ambitie van wetenschappers prachtig weet neer te zetten maar ook de ernstige gevolgen wat dit met zich meebrengt. Oppenheimer is net zoals Barbie een film waar veel "buzz" omheen hing maar wel meer kans had om te floppen dan Barbie. Het is een film wat in totaal drie uur duurt en historische gebeurtenissen vastlegt. Niet echt de ideale film voor de TikTok-generatie die deze film zo erg was op aan het hypen. Ik was dan ook bang dat deze groep mensen de film met net zoveel kabaal zou slopen als ze het op hadden gehypet. Echter is dit niet gebeurt. Iets waar ik blij om ben. Maar ik ben geen recensie aan het schrijven over wat de TikTok-generatie ervan vindt maar wat ik ervan vindt en die mening ga ik dan ook met veel plezier met jullie delen.
Ik heb altijd een haat-liefde relatie gehad met de films van de regisseur Christopher Nolan. Waar ik zijn films zoals Memento en Interstellar goedvind, vallen Dunkirk en Tenet voor mij in het water. Het was dan ook de grote vraag bij welke van de twee categorieën Oppenheimer zich zou aansluiten. Omdat ik zo'n hoge verwachtingen had van de film was ik op het laatste moment toch bang dat het een herhaling van Barbie zou worden en mede door mijn hoge verwachtingen Oppenheimer niet goed zou vinden.
Dat is echter niet wat er is gebeurt. Het is een uitstekende film en het laat een nieuwe kant van Nolan zien waarvan ik hoop dat die dat nog verder gaat ontdekken. Hij laat zien dat hij niet grote sets nodig heeft en epische actie scenes om een film te maken wat goed wordt ontvangen. Met deze film laat hij zien dat hij ook genoeg heeft aan een klein kamertje waar acht man zijn aan het praten. Het is een erg dialoog gedreven film en heeft weinig tot eigenlijk geen actie scenes in de film en dat zorgt dat je de drie uur voelt.
Begrijp me niet verkeerd. Ondanks de lange speeltijd is het een uitstekende film maar je voelt de speeltijd zeker. Ook als je afgesloten van de buitenwereld in de bioscoop zit. Iets wat bij Nolans eerdere langere films zoals Interstellar ontbrak en dat heeft vooral te maken met de schaal van de film. Interstellar is een episch ruimte avontuur terwijl Oppenheimer de geschiedenis van atoombom in beeld brengt. Dat zal denk ik ook de reden zijn dat niet iedereen plezier uit deze film haalt. Hoewel de meningen minder verdeeld zijn dan bij Barbie, zijn de meningen verdeeld.
Het is ook zeker een film wat ik van plan ben een tweede keer te kijken. Dat omdat ik denk dat je het verhaal dan pas echt begrijpt. De film gooit veel met namen en is op sommige momenten moeilijk daardoor te volgen omdat je niet precies weet over welke persoon ze het hebben maar dat houdt echter het mooie verhaal wat deze film probeert te vertellen niet tegen.
En over het acteerwerk hoef ik niet eens echt wat te schrijven. Natuurlijk is het fantastisch acteerwerk met een cast bestaande uit Cillian Murphy, Robert Downey Jr., Emily Blunt, Matt Damon en een onherkenbare Gary Oldman. Ieder van hun zetten een geweldig staaltje acteerwerk neer wat je nog meer het verhaal inzuigt. De film krijgt dan ook van mij een 4.5 uit de 5 en maakt een grote kans de top 1 plek te bemachtigen dit jaar in de beste films uit 2023.
Reactie plaatsen
Reacties